نورالله
وجود آن حضرت نور است و او از نور است و به نور هدایت مى‌کند و پیروانش در نور هستند، تاریخ ولادتش هم نور است. تاریخ ولادتشان نیمه شعبان سال دویست و پنجاه و شش بوده و این تاریخ با کلمۀ «نور» از نظر عدد حروف به حساب ابجد مطابق است.(5) در روایات آمده است که در آیۀ شریفۀ وَ اَللّهُ مُتِمُّ نُورِهِ(6) یعنى به ولایت قائم علیه السّلام و به ظهور آن حضرت، و در آیۀ وَ أَشْرَقَتِ اَلْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها(7) مراد، روشن شدن زمین به نور آن حضرت است. در زیارت جامعه هم آمده است «واشرقت الارض بنورکم»
زمین با نور شما امامان می‌درخشد. در زیارت روز جمعه آن حضرت هم آمده «سلام بر تو اى نور خداوند که هدایت‌جویان به وسیلۀ او هدایت مى‌شوند.(8)
شب معراج، نور حضرت مهدى علیه السّلام براى خاتم الانبیاء صلّى اللّه علیه و اله آشکار شد. پیامبر صلّى اللّه علیه و اله فرمود: «... اى محمد! دوست دارى آنها (اوصیاى خودت) را ببینى؟ گفتم: بله، اى پروردگار. فرمود: به سمت راست عرش توجه کن! چون متوجه شدم، ناگاه على و فاطمه و حسن و حسین و على بن الحسین و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن على و مهدى را دیدم که در رودى از نور ایستاده، نماز مى‌گذارند و او-مهدى-در وسط آنها مانند ستاره‌اى درخشان بود.(9)
و اما درخشندگى نور حضرت در دنیا، نور ولایت ایشان...در فرمایش رسول اکرم صلّى اللّه علیه و اله و سلم تصریح شده است. اینکه فرموده‌اند: «ینتفعون بولایته» به این معناست که استضائه (طلب روشنایى) به نور امام علیه السّلام از طریق ولایت آن بزرگوار امکان‌پذیر است. در نسخۀ دیگرى که مرحوم علاّمه مجلسى به آن استناد فرموده، عبارت پیامبر صلّى اللّه علیه و اله و سلم چنین است:
إى و الّذى بعثنى بالنّبوّة إنّهم لینتفعون به و یستضیئون بنور ولایته فى غیبته... (10)
آرى، قسم به آن‌که مرا به نبوّت برانگیخت، آنها قطعا از او بهره مى‌برند و از نور ولایتش در غیبتش روشنایى مى‌گیرند.
تعبیر «نور ولایت» نیز بر این حقیقت دلالت مى‌کند که ولایت امام غایب علیه السّلام، نور است و این نور، قلب و روح انسان را روشن مى‌کند. بنابراین کسانى مى‌توانند از وجود ایشان در زمان غیبت بهره ببرند که دل‌هاى آنها به نور ولایت حضرتش روشن شده باشد. منکران ولایت و حتّى جاهلان غیرمقصّر در این امر، از نگریستن به این نور، محروم و از برکات آن بى‌بهره‌اند همچون نابینایانى که نمى‌توانند روشنایى خورشید را ببینند.(11)
درخشندگى نور آن حضرت در هردو زمان حضور و غیبت وجود دارد. اشراق بدون واسطه، براى جمعى از مؤمنین، تشرف به دیدار آن حاصل گردیده است و دیگر، اشراق نور آن حضرت باواسطه است. یعنى که خورشید و ماه از نور آن حضرت آفریده شده است-چنان‌که روایتى بر این معنى دلالت مى‌کند.(12) اخبارى که دلالت مى‌کند بر اینکه بقاى عالم و آنچه در آن است به سبب وجود حضرت قائم علیه السّلام است، بنابراین درخشندگى نور آفتاب و ماه از آثار نور آن حضرت است در غیبت و قسم دیگر، اشراق نور آن حضرت در زمان ظهور است که دو گونه است: اشراق باطنى که در دل مؤمنین است و اشراق ظاهرى، این است که امام صادق علیه السّلام در تفسیر آیه شریفه وَ أَشْرَقَتِ اَلْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها.(13) فرمود: ربّ الارض یعنى امام ارض، و هرگاه ظهور کند مردم از نور آفتاب و ماه بى‌نیاز مى‌شوند و به نور امام اکتفا مى‌کنند.(14) و اما نور آن حضرت در آخرت؛ امام صادق علیه السّلام فرمود: نور ائمه مؤمنین در روز قیامت، در پیشاپیش و سمت راست مؤمنین پیش مى‌رود تا این که آنها را در منازل‌شان در بهشت فرود آورند.(15و16)
××××××××××××××××
5-مکیال المکارم آیت الله موسوی اصفهانی ج 2 ترجمه سید مهدی حائری ص299
6 - سوره صف،آیه 8
7 - سوره زمر، 69
8- فرازی از زیارت جامعه و زیارت امام عصر (عج) در روز جمعه
9- مکیال المکارم به نقل از غایة المرام ص 189
10- راز پنهانی ، رمزپیدایی،محد سپهری ، محمد بنی‌هاشمی، صص73-70 به نقل از. بحار الانوار، ج 52، ص 93 ، ح 8
11-همان
12-موعودنامه مجتبی تونه‌‌‌ای ج 1 صص 745-742 ، به نقل از بحار الانوار، ج 15، ص10
13 - سوره زمر،آیه 69
14- موعود نامه به نقل از تفسیر قمى، ج 2 ، ص 253
15 – همان به نقل از تفسیر برهان، ج 4، ص 289
16- موعودنامه ج 1 صص745-742